ortodontik

Ortodontik, diş hekimliğinin bir dalı olarak dişler ve çene arasındaki uyumsuzlukları düzeltmeyi amaçlar. Çapraşık dişler, kapanış bozuklukları, aşırı veya yetersiz çene büyümeleri gibi durumları tedavi ederek fonksiyonelliği ve estetiği iyileştirmeyi hedefler.

Teşhis ve tedavi planı süreci, klinik muayene, panoramik ve bölge röntgenleri, ağız içi ölçüler ve diş modellerinin alınmasıyla başlar. Gelişimsel dönemde çocuklar ve ergenler ile yetişkinler için farklı planlar uygulanabilir. Amacın belirlenmesiyle hangi aygıtların kullanılacağı, tedavi süresi ve beklenen sonuçlar netleşir.

Ortodontik tedavi yöntemleri arasında sabit aygıtlar ve hareketli çözümler bulunur. Sabit aygıtlar, dişe sabitlenen braketler ve ark tellerinden oluşur; metal veya seramik braketler tercih edilebilir. Lingual braketler, dişlerin iç yüzeyine yerleştirilir. Şeffaf alignerlar olarak adlandırılan hareketli şeffaf apareyler de yaygın kullanılır. Fonksiyonel apareyler ve genişleme cihazları bazı durumlarda çene yapısını da etkileyebilir. Tedavinin sonunda dişlerin yeniden yerleşmesini korumak için retainer adı verilen apareyler kullanılır; bu cihazlar ağızda hafif bir süre kalır.

Süre ve uygulanabilir riskler üzerinde durulması gerekir. Ortalama tedavi süresi çoğu hasta için 1,5–3 yıl arasında değişebilir; yetişkinlerde bazı durumlar daha uzun sürebilir. Uygun ağız hijyeni, düzenli diş hekimi kontrolleri ve apareylerin doğru kullanımı tedavinin başarısını artırır. Olası riskler arasında diş çürümesi veya diş eti hastalıkları, kök rezorpsiyonu veya istenmeyen hareketler bulunabilir; bazı durumlarda cerrahi müdahale gerekebilir. Ortodontik tedavi, fonksiyonel ve estetik sonuçlar açısından önemli bir seçenek olarak kabul edilir.