odpustami

Odpustami to termin używany w polskim katolicyzmie odnoszący się do dwóch powiązanych pojęć: odpustu jako łaski Kościoła (indulgencja) oraz odpustu jako parafialnego święta ku czci patrona lub sanktuarium.

Odpust w sensie teologicznym oznacza darowanie części lub całości kary doczesnej za grzechy, których już została odpuszczona wina. W praktyce wierni mogą uzyskać odpust pod pewnymi warunkami: spowiedź sakramentalna, przyjęcie Komunii Świętej, modlitwa w intencjach Ojca Świętego oraz wykonanie określonego aktu odpustowego, na przykład nawiedzenie kościoła i odmówienie wskazanej modlitwy. Odpusty dzielą się na plenarne (zupełne) i cząstkowe (partialne). Dla uzyskania odpustu konieczna jest również dyspozycja serca, czyli wolność od przywiązania do grzechu.

Odpust jako święto parafialne odnosi się natomiast do corocznych uroczystości ku czci patrona kościoła lub sanktuarium. W Polsce odpusty łączą liturgię, procesje, spowiedź i inne formy pobożności, a ich celem jest wzmocnienie wspólnoty parafialnej i pielęgnowanie kultu miejsca lub święta.

Historia i praktyka: idea odpustów rozwijała się w średniowieczu; formalne ujęcie odpustów i warunki ich uzyskiwania były systematyzowane przez Kościół, m.in. po Soborze Trydenckim. Współcześnie odpusty są regulowane przez przepisy kościelne, a możliwości ich uzyskania zależą od ogólnego nauczania Kościoła o odpustach.

Zobacz także: indulgencja; odpust parafialny; pielgrzymka.