nabywania

Nabywanie, w kontekście językowym także występujące w formach nabywanie i nabywania, oznacza proces zdobywania dóbr, praw, wiedzy lub umiejętności. Pochodzi od czasownika nabywać i dotyczy zarówno czynności materialnych, jak i niematerialnych. W literaturze prawniczej i ekonomicznej pojęcie to często bywa używane zamiennie z nabyciem, przy czym nabycie jest zwykle ukierunkowane na skutek prawny, a nabywanie na sam proces.

W ekonomii i handlu nabywanie odnosi się do zakupu, wymiany lub innego sposobu pozyskania dóbr i usług. Może obejmować nabycie rynkowe, dzierżawę, leasing, a także nabycie pochodzące z umów, kontraktów czy operacji giełdowych. W praktyce księgowej i biznesowej mówi się o nabyciu środków trwałych, nabywaniu udziałów czy nabywaniu usług.

W prawie cywilnym nabycie jest szeroko używane w kontekście zdobycia własności lub innych praw. Nabycie może nastąpić w wyniku czynności prawnych, takich jak sprzedaż, darowizna, najem, a także z mocy prawa, na przykład w wyniku dziedziczenia. W odróżnieniu od ogólnego nabywania, nabycie w prawie często ma charakter formalny i skutkuje przysługującymi prawami własności lub prawami rzeczowymi.

W naukach społecznych i edukacji nabywanie obejmuje proces zdobywania wiedzy, umiejętności i kompetencji. W psychologii uczenia się opisuje się nabywanie nowych schematów myślowych i zachowań w odpowiedzi na doświadczenia.

Różnica między nabywaniem a nabyciem polega na tym, że nabywanie to proces zdobywania, podczas gdy nabycie to skutek prawny lub wynik tego procesu. Zobacz także nabycie, nabywanie w kontekście prawa własności.