lipopolisakkaritlerdir

Lipopolisakkaritler (LPS), gram-negatif bakterilerin dış zarında bulunan büyük moleküllerdir. Genelde üç yapısal bölüme ayrılır: lipid A, çekirdek polisakkarit ve O-antijen. Lipid A zarın hidrofobik kısmını oluşturur, bakteri zarını stabilize eder ve LPS’nin endotoksik etkisinin temel kaynağını sağlar. Çekirdek polisakkariti, tipik olarak KDO (3-deoksi-D-manno-oct-2-ulosonik asit) ve heptoz içeren bir dizi sakkarittan oluşur; O-antijen ise yinelenen monosakkarit birimlerinden oluşan değişken bir yapıya sahiptir ve bakteri türleri arasında serotipleşmeye yol açar.

LPS, gram-negatif bakterilerin dış zarının yüzeyini güçlendirmenin yanı sıra immün yanıtı tetikleyen önemli bir endotoksindir. Lipid A’nın tanımlanması ile LBP (LPS bağlayıcı protein) ve CD14 ile birleşen TLR4/MD-2 kompleksinin aktive edilmesi, sitokin üretimini ve inflamasyonu başlatır; bu süreç aşırı olduğunda septik şok ve dolaşımsal baskıya yol açabilir.

LPS, hücre ölümü veya lizin sırasında salınabilir ve detoksifikasyon işlemleriyle endotoksisite etkisi azaltılabilir. Limulus amebocyte lysate (LAL) testi, LPS’nin saptanmasında yaygın olarak kullanılır. Bazı LPS türevleri, özellikle monofosforil lipid A (MPLA), aşılarda adjuvan olarak düşük endotoksisite ile kullanılabilir. O-antijen varyasyonu, türler ve suşlar arasında serotipleşmeye yol açarak patojenin immün tanınmasını etkiler.