launakostnaður

Launakostnaður er heildarkostnaður vinnuveitanda vegna ráðningar starfsfólks. Hann nær yfir greiðslur sem tengjast launum og launatengdum gjöldum auk fríðinda og annarra tengdra útgjalda. Helstu þættir eru grunnlaun, yfirvinnt, bonusar, orlofslaun og aðrar greiðslur sem falla undir launagreiningu; auk greiðslna til sjúkratrygginga, lífeyrissjóða, vinnutrygginga og annarra trygginga ásamt kostnaði við starfsmenntun og starfsfríðindi.

Í reikningsskilum er launakostnaður almennt færður sem rekstrarkostnaður. Ef hann tengist framleiðslu- eða þjónustustarfsemi getur hann verið hluti af kostnaði við framleiðslu eða sölukostnaði. Hann er oft einn stærsti rekstrarliður fyrirtækja og hefur áhrif á verðlagningu, afkomu og hagstefnu.

Áhrif og notkun: launakostnaður er breytilegur eftir launakerfum, lögum, samningum, sköttum og tryggingagjöldum, sem og framleiðni og nýtingu starfsfólks. Í stefnumótun og rekstrarstjórnun er hann notaður til að mæla afköst, ákvarða ráðningarmagn og hámarka kostnaðarsetningu til að viðhalda samkeppnishæfni.