këndvështrim

Këndvështrim është një emër në gjuhën shqipe që i referohet këndit ose mënyrës nga i cili një ngjarje, fenomen ose argument vlerësohet. Ai përfaqëson një perspektivë, një pozicion analizues ose një kontekst interpretues që ndikon mbi mënyrën e shikimit dhe kuptimit të një realiteti.

Etymologjia e fjalës përfshin bashkim të dy fjalëve të njëjtës gjuhë: kënd (kënd, kënde të shihura ose të tërthorta) dhe vështrim (shikim, pamje). Si term figurativ, këndvështrim përcjell idenë e një mënyre të caktuar të të menduarit ose të vlerësimit, duke theksuar se perceptimi është i lidhur me kontekstin dhe me objektivat e vëzhguesit.

Përdorimi i këndvështrimit është i përhapur në analizat kritike, letërsi, sociologji, histori dhe në diskursin publik. Shprehje të zakonshme përfshijnë ngjarje të shqyrtohet nga një këndvështrim historik, qëndrime të ndryshme të një teme nga këndvështrime kulturore, ose një këndvështrim statistik për të ilustruar një realitet të veçantë. Këndvështrimi zakonisht është një element i ndërgjegjshëm subjektiv që mund të adresojë kufijtë dhe përfitimet e një analize.

Në krahasim me pikëpamje ose perspektivë, këndvështrimi shpesh nënvizon një mënyrë të caktuar të qasjes ose fokusin dhe mund të theksojë rolin e kontekstit në interpretimin e një çështjeje.