kabileler

Kabileler, belirli bir akrabalık bağı veya ortak atadan türediğini varsayan topluluklardır. Kabile, toplumsal örgütlenmede akrabalık, gelenekler ve ortak ritüeller etrafında şekillenen bir birliktir. Türkçede kabile kelimesi, Arapça qabīlah kökenli olup, farklı coğrafyalarda kabileler, aşiretler ve boylar gibi farklı ölçeklerde toplulukları ifade etmek için kullanılır.

Üyelik, çoğunlukla soy bağının sürekliliğine dayanır; doğumla ya da damatlık, evlilik yoluyla bağlar kurulabilir. Kabileler genelde kendi iç hiyerarşisine sahiptir; yaşlılar meclisi veya benzeri bir yönetim organı karar süreçlerinde önemli rol oynar ve alt birimler (kollar, aile grupları) bulunabilir.

Yönetişim biçimi bölgesel olarak değişir. Bazı kabileler kararlarını şura ya da liderin yetkisiyle alırken, başka bölgelerde vatandaşlık ve adalet konularında bağımsız gelenekler uygulanır. Liderler zaman zaman savaşçılık, barışçılık veya organizasyon becerileriyle tanımlanır.

Kabileler, savunma, kaynak paylaşımı, tarım ya da hayvancılık gibi ekonomik işlevler ile toplumsal dayanışmayı sağlar. Düğünler, cenazeler ve diğer ritüeller gibi törenler, kabile kimliğinin sürdürülmesinde önemli rol oynar.

Tarih boyunca Orta Doğu, Anadolu, Orta Asya ve bazı Afrika bölgelerinde kabileler sosyal ve siyasi yapıların temel unsurlarından biri olmuştur. Günümüzde birçok bölgede kabile kimliği kültürel bir destek olarak sürmektedir; bazı hallerde devlet nüfuzuyla sınırlı resmi statüye sahiptirler ve modern ulusal kimliklerle etkileşim içindedirler.