jarðvegsmeðhöndlun

Jarðvegsmeðhöndlun er samansafn aðferða og ákvarðana sem miða að því að vernda, bæta og viðhalda jarðvegi sem grunngjafa lífrænna efna, vatns og lofts fyrir landbúnað, landnýtingu og umhverfisvernd. Hún tekur til eðlis jarðvegs, hans uppbyggingar, næringarinnihalds, sýrustigs og vatnsstjórnunar, auk kollsitandi og rofs sem getur skaðað jarðveginn.

Markmið jarðvegsmeðhöndlunar eru fjölþætt: auka rekstraröryggi með bættri jarðvegsbyggingu og vatnsgefnu, bæta lífræna efnismagn og jarðvegslífræni samsetningu, hámarka næringarefna nýtingu, varðveita eða aukast koltvísýringsbindingu í jarðvegi, og draga úr jarðvegsrofi. Einnig miðar hún að vistfræðilegri stöðugleika, svæði fyrir líffræðilega fjölbreytni og viðráðanleika fyrir loftslagsbreytingar.

Helstu þemu og aðferðir eru fjölbreyttar og oft samofnar: mat á ástandi jarðvegsins (bygging, næring, sýrustig, vatnsbúskap) og aðlögun að landnotkun; bæta lífrænu efnismagni með rotskiptum og moldar- eða komposti; plöntudreifing og jarðvegsrotum sem stuðla að rot- og leyfitingu; hugmyndir um ræktunarmynstur, breytingar á áburðaráætlunum og sýrustigsstjórnun; vörn gegn rofi með gróðri eða gróðurlögum, mulningi og jarðvegsvernd; og stjórnun á vatnsbúskap með góðri drena og áveitu.

Samhliða því eru langtímasjónarmið aðlögun að loftslagsbreytingum, verndun náttúrulegra vistkerfa og endurheimt á jarðvegi sem hafa verið skertu uppbygging.