endurskilgreiningar

Endurskilgreiningar eru ferli þar sem hugtök, hugmyndir eða kenningar eru endurskilgreindar eða endurútskýrðar. Slíkar breytingar geta falið í sér að breyta merkingu hugtaks, skipta út reglur eða uppfæra forsendur til samræmis við nýjar aðstæður. Endurskilgreiningar eru algengar í mörgum fræðum og miða að auknu nákvæmni, skýrari skilningi og stöðugleika kerfa.

Í mál- og hugvísindum, stærðfræði, náttúruvísindum og lögfræði koma endurskilgreiningar oft til vegna ófullnægjandi upphaflegrar skilgreiningar, til að leysa ágreining eða til að samræma fyrirliggjandi gögn við nýjar kenningar eða notkun. Skoðanir um merkingu eða túlkun hugtaks geta breyst í ljósi nýrra gagna eða ríkari röksemi.

Ferlið felur oft í sér rannsóknir og rökræddar útskýringar, samanburð milli fyrri og nýrrar skilgreiningar, og skýrlega kynningu fyrir fræðasamfélag og almenning. Oft þarf að uppfæra orðabækur, reglur eða gagnvirkar útfærslur til að varðveita samræmi og gagnsemi.

Hætta við endurskilgreiningar liggur í mögulegri ruglingi eða missi sögulegrar merkingar, sem getur veikt fyrirfram þekkingu. Þess vegna krefst þær oft gagnrýninnar umræðu og traustrar sönnunar fyrir nýrri merkingu eða notkun.