emërtimi

Emërtimi është akti ose procesi i vendosjes së emrave ndaj gjërave, personave, vendndodhjeve dhe institucioneve. Ky term përfshin zgjedhjen, formimin dhe publikimin e emrave duke synuar të përfaqësojë karakteret, historinë ose funksionin e asaj përmbajtjeje.

Emërtimi lidhet ngushtë me fushat e onomastikës dhe toponomikës. Onomastika studion emërtimet e njerëzve, vendeve dhe institucioneve, ndërsa toponomika trajton emërtimet e vendeve dhe hapësirave gjeografike si qytete, rrugë, lumenj dhe male. Në praktikë, emërtimet ndahen në kategori të ndryshme sipas entiteteve që i marrin emrin, si emërimet personale, toponimet dhe emërimet institucionale ose të korporatave.

Rregullimet dhe proceset për emërtime variojnë nga vendi në vend. Shumë shtete kanë autoritete ose institucione të specializuara që menaxhojnë emërtimet gjeografike dhe të tjera, duke këshilluar mbi transliterimet, drejtshkrimin dhe konsistencën. Procesi shpesh përfshin konsultime me komunitetet lokale, vlerësime historike dhe kulturore, shqyrtime të trashëgimisë dhe, në raste kontestesh, vendime publike mbi ndryshime të emrave.

Kontestet dhe diskutimet rreth emërtimeve janë të përbashkëta në shumë vende. Vendimet për të ndryshuar një emër rrugë, sheshi ose një qendre shpesh lidhen me gjuhën zyrtare, identitetin kulturor dhe historinë e një komuniteti. Emërtimet kanë ndikim të drejtpërdrejtë në aksesibilitetin publik, në kujtesën e komunitetit dhe në pjesëmarrjen qytetare gjatë proceseve të ndryshimit të emrave.

Shih gjithashtu: onomastikë, toponomikë, emërtim.