dijitalleme

Dijitalleme, bilgiyi veya içeriği analog biçimden dijital biçime dönüştürme sürecidir. Amaç, içerikleri dijital olarak erişilebilir, aranabilir ve uzun vadeli saklanabilir hale getirmektir. Uygulama alanları kütüphaneler, arşivler, müzeler, üniversiteler ve kamu kurumlarıdır; metin, görsel, ses ve video gibi çeşitli veri türleri dijitalleştirilebilir.

İş akışı genellikle varlıkların değerlendirilmesiyle başlar: hedefler, haklar ve kalite kriterleri belirlenir; tarama veya kayıt işlemleri uygulanır; gerektiğinde optik karakter tanıma (OCR) uygulanabilir. Elde edilen dosyalar için meta veriler oluşturulur, kalite kontrolü yapılır ve dosya formatları belirlenir. Uzun vadeli saklama için TIFF, JPEG 2000, PDF/A gibi formatlar ve yedekleme planları kullanılır; ayrıca IIIF gibi web tabanlı erişim standartları da uygulanabilir.

Standartlar ve rehberler, erişilebilirlik ve korunmayı destekler. Dublin Core, METS ve PREMIS gibi metadata standartları ile OAIS modeli dijital arşivlerde kullanılabilir.

Dijitallemenin faydaları arasında artan erişim, arama ve paylaşım olanakları, bozulmaya karşı dayanıklılık ve kültürel mirasın korunması sayılabilir. Ancak maliyet, telif hakları, format değişimi ve teknik beceri gereksinimleri gibi zorluklar bulunur.