diatomów

Okrzemki, znane również jako diatome (diatomea), to duża i różnorodna grupa autotroficznych protistów występujących w wodnych środowiskach od słodkich po morskie. Wiele z nich żyje jako plankton, inne zaś osiedlają się na dnie, w glebie i na roślinach. Okrzemki odgrywają kluczową rolę w węglowym i krzemionkowym cyklu środowiskowym, będąc podstawowymi producentami organicznego węgla w wodnych ekosystemach.

Charakterystyczną cechą okrzemków jest frustula – dwuczęściowa, krzemionkowa osłona z dwóch połówek zwanych zastawkami. Frustula cechuje się szerokim wachlarzem kształtów i ornamentów, co umożliwia identyfikację gatunków nawet w formach skamieniałych. Barwy okrzemków wynikają z obecności pigmentów fotosyntetycznych, takich jak chlorofil a i c oraz fucoxantyna.

Siedlisko okrzemków jest bardzo zróżnicowane: przeważają w wodach powierzchniowych, ale występują także w wilgotnych glebach i na roślinach. W ekosystemach wodnych pełnią rolę głównych autotroficznych producentów, przekształcających energię słoneczną w biomasę, a ich osady krzemionkowe tworzą sedymenty i tworzą podstawę diatomowych osadów.

Rozmnażanie okrzemków obejmuje przeważnie podział bezpłciowy, w wyniku którego komórka staje się coraz mniejsza. Z wiekiem populacja kurczy się, co prowokuje fazę rozmnażania płciowego i rozwój auxospor, przywracających większe rozmiary.

Di optional diatomaceous earth, czyli okrzemkowe osady, są wykorzystywane w filtracji, jako ścierniwo i surowiec do produkcji materiałów krzemionkowych. W badaniach paleoekologicznych frustule służy jako cenny zapis klimatu i ewolucji środowisk wodnych.