autodigestionowi

Autodigestion, znany również jako autoliza, to proces, w którym komórki lub tkanki rozkładają własne składniki pod wpływem endogennych enzymów hydrolitycznych, zwłaszcza lizosomalnych proteaz, nukleaz i lipaz. Mechanizm ten może zajść w naturalnym obrocie tkankowym i w trakcie normalnych procesów remodelowania komórek, ale w pewnych stanach patologicznych prowadzi do nasilonego zniszczenia tkanek. Pośmiertnie autoliza opisuje samodzielny rozpad tkanek przez enzymy wewnątrzkomórkowe, co utrudnia interpretację histopatologiczną i stanowi często element kryminalistycznych ocen.

W kontekście medycznym autodigestion odgrywa znaczącą rolę w niektórych chorobach. W ostrym zapaleniu trzustki enzymy trzustkowe są aktywowane przedwcześnie, co prowadzi do autodigestji tkanki i nasilonego stanu zapalnego. Podobnie, w niedokrwieniu narządów, takich jak serce, wątroba czy mózg, uszkodzone komórki mogą uwalniać enzymy, prowadząc do dalszego rozkładu. Po śmierci dochodzi do szybkiej autolizy tkanek z powodu utraty kontroli nad błonami komórkowymi i aktywacji enzymów wewnątrzkomórkowych.

W praktyce naukowej i medycznej zrozumienie autodigestion pomaga odróżnić samorozkład enzymatyczny od rozkładu bakteryjnego oraz uczy, jak ograniczyć autolizę w badaniach histologicznych poprzez natychmiastowe utrwalenie tkanek. W niektórych aspektach przemysłowych termin autoliza bywa używany w kontekście enzymatycznego rozkładu w procesach fermentacyjnych, choć dotyczy to innego zjawiska niż medyczna autoliza.