Vëmendje

Vëmendje është një emër femëror në gjuhën shqipe që përshkruan aktin ose gjendjen e të qenit i përqendruar, i kujdesshëm dhe i gatshëm të kushtosh vëmendje ndaj një detaji, personi ose situate. Mjediset ku përdoret përfshijnë kujdesin në komunikim, në punë, në arsim dhe në kontekste javore të përditshmë. Gjuha përdor vëmendjen dhe si term për të përshkruar fokusin psikologjik si dhe nënkuptimin e kujdesit të përgjegjshëm.

Gramatikë dhe përdorim gjuhësor: Vëmendja është forma e definuar dhe vëmendjet janë shkelqime të ndryshme të këtij emri; me një përdorim të zakonshëm relacional është miratuar në këtë mënyrë: vëmendja ndaj detajeve, të mbani vëmendje gjatë një detyre, ose të bësh punën me vëmendje. Shprehja me lidhjen me foljen, si në “me vëmendje” ose “duhet të keni vëmendje,” nënkupton që personi duhet të jetë kujdesshëm ose përqendruar. Forma e përfunduar është vëmendja (definitive: vëmendja; pluriel: vëmendjet).

Përdorime të zakonshme: Në komunikim të përditshëm, vëmendje shpesh përdoret për të nxjerrë nevojën për kujdes ose koncentrim. Në shenja publike dhe teksti i udhëzimeve, fjalë të tilla si “Vëmendje” përdoren si sinjal i përqendrimit të kalimtarëve ose të sigurisë. Në kontekst akademik ose profesional, vëmendja përfaqëson kujdes të thellë ndaj detajeve dhe rregullave.

Sinonime të ngjashme për nuanca të tjera përfshijnë kujdes, përqendrim dhe vëmendje të përdridhur ndaj detajeve.