Przydzenia

Przydzenia to polski rzeczownik w liczbie mnogiej odnoszący się do cech lub właściwości, które czynią przedmiot, proces lub działanie bardziej użytecznym. W praktyce termin ten opisuje ogólną użyteczność, funkcjonalność lub korzyść wynikającą z danego elementu. W tekstach technicznych i analitycznych przydzenia bywają zestawiane z synonimami takimi jak użyteczność, praktyczność czy pożytek.

Etymologia i zakres użycia: źródłosłów nie jest jednoznacznie udokumentowany. Najprawdopodobniej wywodzi się od przymiotnika przydatny w połączeniu z sufiksami tworzącymi rzeczownik, lub stanowi wariant historyczny. W polszczyźnie występuje przede wszystkim w starszych, regionalnych lub specjalistycznych tekstach; w nowoczesnym języku codziennym jest rzadko używany.

Zastosowanie: w projektowaniu produktów, inżynierii, architekturze informacji i analizie decyzji termin ten może opisywać zestaw przydzeń – cech, które zwiększają satysfakcję użytkownika lub efektywność. W praktyce często funkcjonuje tu jako alternatywa dla wyrazu użyteczność, przydatność lub pożytek.

Przykład użycia: w ocenie koncepcji projektowej liczy się przede wszystkim użyteczność, czyli cechy takie jak intuicyjna obsługa i niezawodność. Współczesne teksty techniczne rzadko zaczynają od terminu przydzenia, ale teksty historyczne i specjalistyczne mogą go odwoływać, aby podkreślić zestaw korzyści funkcjonalnych.