Merkingarreglur

Merkingarreglur, eða merkingar- og uppsetningarmálsreglur, eru reglur sem gilda um notkun merkinga í íslensku ritmáli. Þær ákvarða hvenær og hvernig merkingarmerki, eins og kommur, punktar, spurningarmerki og hliðarskilmerki, skulu notuð og hvar þau eiga að standa innan setninga og í listum. Auk þess taka þær til sérstakra þátta í stafsetningu, uppsetningu bókstafa og notkunar á einkennisstöfum. Þessar reglur eru grundvöllur fyrir skýrum, samræmdu og lesanlegu texta.

Íslensk ritregla hefur einnig reglur um uppsetningu og tengingu orða eða orðasambanda. Þar eru leiðbeiningar um framsetningu samsettra orða, notkun bandmerkja og línuskiptingu í ritun. Reglurnar hjálpa til við að forðast misskilning og tryggja samfellu í merkingu texta. Þær eru leiðarljós í fræðiritum, fjölmiðlum og opinberri útgáfu og hafa þróast með tækni og nýjum miðlum.

Ritreglur og stafsetningarreglur eru gefnar út af málráð og öðrum stofnunum sem annast íslenskt ritmál. Þær eru endurskoðaðar reglulega og geta breyst eftir samhengi, t.d. í fræðiritum, dagblöðum eða netnotkun. Merkingarreglur stuðla að nákvæmni og læsni í íslensku og auðvelda samvinnu í skrifuðu máli.