Lögfræðinnar

Lögfræðinnar, eða lögfræði, er fræðigrein og starfsgrein sem fjallar um lög, réttindi og réttarfarsreglur, og hvernig þær eru þróaðar, túlkaðar og framfylgt. Hún skoðar uppbyggingu réttarins, hlutverk laga í samfélaginu og samspil milli einstaklinga, fyrirtækja og ríkisvalds. Lögfræðin tekur til opinberra laga, einkalaga, refsiréttar, og stjórnsýsluréttar, auk alþjóðlegra og evrópskra laga sem hafa áhrif á íslenskt réttarkerfi. Hún fjallar einnig um réttarfarsmeðferð, réttarheimildir og lagarökfræðilegar kenningar, sem styðja við túlkun og beitingu laganna.

Lögfræðin skiptist í nokkrar megingreinar. Opinber rétt nær til stjórnarskrár, stjórnsýslu og framkvæmdarvalds; einkaréttur fjallar um réttindi og skyldur einstaklinga og fyrirtækja í margískiptum fé- og samningssamböndum; refsiréttur fjallar um refsiverð brot og refsi- og réttarfarsferli; alþjóðleg lögarar og samningar ná yfir samskipti ríkja og alþjóðlegra stofnana. Samfélagsleg þróun, efnahagsmál, og tækni hafa einnig hlekkjað lögfræði við nýjar spurningar í persónuvernd, gagnavernd, samkeppni og umhverfismál.

Fagið er kennd við háskóla og veitir grunnmenntun sem leiðir til starfs sem lögfræðingur, saksóknari, dómari eða lögfræðing í fyrirtækjum. Íslenskt lagakerfi byggist að mestu á danskri og norrænni réttarhefð og er einnig samnýtt með innleiðingu EES-laga. Lögfræði hefur þannig veruleg áhrif á réttaröryggi, skipulag samfélags og fram-vinnslu réttlætis.