Lutowane

Lutowane odnosi się do elementów, połączonych metodą lutowania, czyli łączenia dwóch lub więcej części przy użyciu spoiwa lutowego, które topi się w niższej temperaturze niż metale tworzące połączenie. Dzięki temu połączenie powstaje bez topienia bazowych części metalowych. Lutowane zestawy charakteryzuje obecność widocznego spoiwa w postaci charakterystycznej spoiny.

Proces lutowania obejmuje przygotowanie powierzchni (oczyszczenie, odtłuszczenie, usunięcie tlenków), naniesienie topnienia i nałożenie spoiwa w miejscu łączenia, które krzepnie tworząc trwałe połączenie. Użycie fluxu pomaga zapobiegać ponownemu utlenianiu oraz poprawia rozlew spoiwa. Po ukończeniu procesu spoiwo łączy elementy, pozostawiając spoinę jako widoczny, czasem metaliczny mostek.

Istnieją dwa główne rodzaje lutowania: lutowanie miękkie i lutowanie twarde. Lutowanie miękkie stosuje niskotopliwe spoiwa cynowe (np. Sn-Pb lub bez ołowiu SAC, Sn-Cu) i zwykle odbywa się w temperaturach około 180–250°C. Lutowanie twarde używa wyższych temperatur i spoiw na bazie srebra, miedzi lub niklu, co umożliwia uzyskanie mocniejszych połączeń.

Zastosowania lutowania są szerokie: elektronika (łączenie elementów na płytkach drukowanych i przewodów), instalacje hydrauliczne i gazowe (rurociągi miedziane), biżuteria oraz prace metalowe. W porównaniu z spawaniem lutowanie tworzy połączenie z mniejszymi odkształceniami i niższą temperaturą pracy, ale może mieć niższą wytrzymałość mechaniczną w pewnych warunkach. Zależnie od zastosowania stosuje się różne typy spoiw, w tym wersje ołów-free ze względów środowiskowych.