Botnetverkefnum

Botnetverkefnum, eða botnet, eru net af tölvumærtökum tæki sem hafa verið smituð eða veiruhætt og gerð að bots sem starfa undir stjórn einhvers sem kallast botmaster. Netið er notað til samstilltra aðgerða þar sem eigendur tækjanna vita oft ekki af því. Helsti þáttur botnetsins er stjórn- og samskiptakerfi (C2), sem gefur skipanir til botsins og safnar rekjanlegum gögnum.

Helstu uppbyggingarþættir eru smitað tæki (PC, vinnutækjum, IoT-þjónar og önnur nettæki), stjórnunar- eða C2-stöðvar og botmaster sem gefur skipanir. Dreifing smits kemur oft frá phishing, drive-by-download eða óöryggu lykilorðakerfi í tækjunum, og sum botnet styðja einnig við sjálfvirka uppfærslu og annarra öryggisgalla til að halda starfseminni gangandi. Botnet geta nýtt topólógíur eins og miðstýrtt (central) eða P2P, eða blandað kerfi.

Algengar tilgangir eru samstilltar DDoS-árásir, spammar sendingar, fjárhagsleg öryggissstyrking, auðkenning verðmæta gagna og stundum myrkvuð myntkœnuhlað. Áhrif botneta eru töluverð; þau valda ófyrirsjáanlegum netlassi, kosnað og persónuöryggisógn fyrir einstaklinga og fyrirtæki.

Varnir og svarfel: Skipar eru að uppfæra hugbúnað, nota sterka lykilorða og tveggja þátta auðkenningu, innleiða netöryggistól (IDS/IPS), og hafa góða varnarvegginn. Flestar aðgerðir gegn botnetum fela í sér net- og gagnsóknir, sem og lögreglu- og taktískar takast til að loka fyrir C2-riðla og ígrunda sinkholing.

Dæmi um þekkt botnet eru Mirai sem mallaði IoT-tæki til DDoS-árása (2016), Zeus/Zbot sem beitti bankaupplýsingar, og Conficker. Botnet eru flókin og stöðugt að breytast, sem krefst stöðugrar náttúruöryggis og samvinnu milli fyrirtækja og lögaðila.