teleobiektywy

Teleobiektyw to obiektyw fotograficzny o ogniskowej dłuższej niż standardowa. W praktyce dla aparatów pełnoklatkowych często zaczyna się od około 85 mm. Dzięki temu kąt widzenia jest węższy, a powiększenie – wyższe, co pozwala fotografować odległe obiekty bez zbliżania się.

Klasyfikacja obejmuje trzy główne grupy: krótki teleobiektyw (około 85–135 mm) stosowany do portretów, średni teleobiektyw (135–300 mm) używany w fotografii sportowej i dzikiej przyrody, oraz superteleobiektyw (>300 mm) do bardzo odległych tematów. Teleobiektywy mogą być stałoogniskowe (prime) lub zmiennoogniskowe (zoom).

Długie ogniskowe powodują mniejszą głębię ostrości i efekt kompresji perspektywy, co pomaga izolować temat. Wymagają często większego światła lub wyraźniejszej stabilizacji; są także cięższe i droższe niż standardowe obiektywy. Stabilizację obrazu (IS/VR/OSS) często włącza producent, co znacząco poprawia zdjęcia z ręki.

Nowoczesne teleobiektywy łączą ostrość z szybkim i cichym autofocusem oraz ochroną przed warunkami atmosferycznymi. Wiele modeli oferuje stabilizację optyczną, a także możliwość montażu telekonwerterów, które powiększają ogniskową kosztem jasności. Wydajność zależy od systemu aparatów i typu matrycy.

Zastosowania obejmują fotografię przyrodniczą, sportową i reporterską, a także portrety. Podczas wyboru warto uwzględnić odległość do tematu, warunki oświetleniowe, wagę i budżet. Dla aparatów z matrycami APS-C ogniskowa daje większy efekt powiększenia dzięki cropowi.