stereoszkópia
Stereoszkópia to technika tworzenia lub wyświetlania dwóch obrazów sceny, z których każdy jest przeznaczony dla jednego oka, co umożliwia wywołanie wrażenia trójwymiarowego. Efekt powstaje dzięki różnicy widokowej między oczami, zwanej dyspersją binocular, którą mózg scala w obraz o głębi.
Historia stereoszkopii sięga XIX wieku. W 1832 roku Charles Wheatstone wynalazł stereoskop i pojęcie stereoskopii. W
Metody prezentacji obejmują różne podejścia. Tradycyjny stereoskop używa dwóch obrazów i pary soczewek. Anaglify łączą obrazy
Zastosowania stereoszkopii obejmują rozrywkę (filmy, gry), edukację, kartografię i architekturę, medycynę (obrazowanie 3D w CT i
Ograniczenia obejmują indywidualne możliwości widzenia stereo, potencjalne zmęczenie oczu i dysonans akomodacyjny. Niektóre techniki (np. anaglif)