margföldun

Margföldun, oft kölluð margföldun, er ein af grunnstoðum stærðfræði. Hún lýsir því að margfalda tvö tölur og fá gildi sem kallast margfeldi þeirra. Ef a og b eru tölur er margföldunin a*b og niðurstaðan margfeldi þeirra.

Notkun og tákn: Margföldun er oft táknuð með stjörnu (*) eða með táknunum × eða ·, en sum heimildir nota einnig beint samhengi sem ab. Margföldun hefur ýmsa eiginleika: hún er jafnan þegar röðin skipta ekki (a*b = b*a) og hún er samfelld í hópnum ( (a*b)*c = a*(b*c) ). Hún dreifist yfir samlagningu: a*(b+c) = ab + ac og (a+b)*c = ac + bc. Með 1 fá talan sig sjálfa (a*1 = a) og með 0 gefur hún 0.

Dæmi: 3 margfaldað með 4 er 12; -2 margfaldað með 5 er -10; 7 margfaldað með 0 er 0.

Tilgangur og notkun: Margföldun nýtist til að finna flatarmál, þegar lengd er margfaldað með breidd (t.d. flatarmál rétthyrnings er lengd × breidd), auk til að stækka eða minnka stærðir, og sem grundvallarútreikning í algebru, eðlisfræði og tölvunarfræði.

Uppruni: Margföldun hefur verið þekkt í fornöld og verið notuð til að reikna svæði, fjölda hluta og margfalda hluta í daglegum athöfnum og verklegum aðstæðum. Margar menningarheildir hafa þróað töflur og reglur sem auðvelda margfaltakorn.