loftflæði

Loftflæði er hreyfing lofts frá einum stað til annars í rýmum og umhverfi. Það stafar af þrýstingsmun, hita- og hitaóverkun eða vélrænum öflum sem ýta loftinu. Loftflæði getur verið náttúrulegt (konvektíon) eða vélrætt (t.d. í loftræsingarkerfi).

Mælingar og stærðir: Helsta mælingin er volúmflæði lofts, gefið sem Q og mælt í m^3/s (oft einnig L/s). Sambandið Q = A · v tengir magn lofts við svæðið A sem loftið fer um og meðalhraðann v. Massaflæði ṁ er oft reiknað sem ṁ = ρ · Q, þar sem ρ er loftþéttleiki. Reynoldstala Re (Re = ρ v L / μ) ákvarðar hvort flæðið sé lamínískt eða turbolent.

Flæði skiptist oft í lamín loftflæði (jafna og með litlu hreyfingu) og turbulent loftflæði (óregluleg og hröð hreyfing). Þættir eins og þrýstingsmunur, þéttleiki lofts, seigju, stærð og lögun tækja, hiti og umhverfisþættir hafa áhrif á tegund flæðisins og hraða þess.

Tilgangur og notkun: Loftflæði er lykilatriði í byggingarfræði og loftræsingu (HVAC), þar sem það ákvarðar loftgæði, skilyrði fyrir talningu manna og orkunotkun. Einnig skipta það máli í veðurfræði, æskulýndaferlum í iðnaði og í flæði og þátttöku loftsins í ýmsum tæknilegum ferlum.

Mælingaraðferðir: Algeng eru anemómetrar (veifur eða rafrættir loftstraumamælareiningar), pitót-rör til mælingar þrýstingsmunar, og mælingar með skýringarmálum eða tracer gas til að meta loftræstingu og dreifingu lofts.