framleiðslumagni

Framleiðslumagn (framleiðslugeta) er hámarksafköst sem framleiðslukerfi ná að framleiða á tilteknu tímabili under normal operating conditions. Það notast til að meta getu, áætla fjölmenningu framleiðslu og stýra birgðastjórnun og kostnað.

Í mörgum kerfum er skilgreint í þremur stigum: tæknileg framleiðslugeta, raunveruleg (virk) framleiðslugeta og raunframleiðsla. Tæknileg framleiðslugeta (theoretical capacity) táknar hámarksútkomu sem kerfið gæti náð ef allt gangisn í fyllingu, án tafa og útgjalda. Raunveruleg/virk framleiðslugeta tekur tillit til venjulegra takmarkana eins og viðhald, truflanir, flutninga og skipulag, svo að hún endurspegli raunhæfan hámarksafköst. Raunframleiðsla er sú raunútkoma sem náð er á tilteknum tíma.

Notkun framleiðslumagns er hlutfall raunframleiðslu við virk framleiðslugetu eða við tæknilega framleiðslugetu og gefur til kynna hversu vel kerfið nýtir getu sína. Formúla: notkun = raunframleiðsla / virk framleiðslugeta. Efna til að skilja framleiðsluna betur er oft notuð samanburður milli þessarra stærða til að skipuleggja framleiðslu, birgðastöðu og afhendingu.

Framleiðslumagn er grundvallarhugtök í framleiðslu- og rekstrarstjórnun. Hann hjálpar til við ákvarðanir um fjárfestingar, úrbætur í vinnuafli og vélum, og viðskiptasamskipti við birgja og viðskiptavini. Helstu þættir sem hafa áhrif eru tæknitækni, vélar, viðhald, vinnuferlar, flutningar og íhlutir.