cukinie

Cukinia (cukinie w liczbie mnogiej) to letnie warzywo dyniowatych z gatunku Cucurbita pepo, należące do grupy zucchini/courgette. W polskim nazewnictwie najczęściej używa się form „cukinia” i „cukinie”. Owoce mają delikatny miąższ, jadalną skórkę i zwykle zielony kolor skórki; żółte lub kremowe odmiany także bywają uprawiane. Kształt jest najczęściej cylindryczny, rzadziej kulisty.

Roślina jest jednoroczna, o pędach mogących rozrastać się po powierzchni lub prowadzić się w górę, z kwiatami męskimi i żeńskimi. Owoce dojrzewają wcześnie; typowe długości to 10–25 cm. Cukinia najlepiej rośnie w cieple, w pełnym nasłonecznieniu, na glebie żyznej i przepuszczalnej o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego. Wymaga regularnego podlewania i ochrony przed mrozem. Regularne zbieranie owoców zachęca rośliny do kontynuowania plonu.

W kuchni cukinia jest wszechstronna: spożywana na surowo, smażona, duszona, pieczona, w zupach i zapiekankach; dobrze łączy się z ziołami, czosnkiem i pomidorami. Zawiera niewiele kalorii, dużo wody, błonnik, witaminę C i potas.

Pochodzi z regionów Ameryki Środkowej i Południowej. Została wprowadzona do Europy w czasach nowożytnych i zyskała popularność we Włoszech i innych krajach; w Polsce uprawa nabrała znaczenia w XX wieku.