asitlerin

Asitler, kimyasal maddeler grubunu oluşturan ve çözeltilerinde hidrojen iyonu (H+) veren veya proton bağışlayan maddelerdir. En yaygın kuramlar Arrhenius ve Bronsted-Lowry'dir: Arrhenius tanımına göre asitler suda çözündüklerinde H3O+ iyonunun oluşumuna yol açar; Bronsted-Lowry tanımı ise asitleri proton verenler olarak, bazları proton kabul edenler olarak tanımlar. Lewis kuramı ise asitleri elektron çiftini kabul edebilen maddeler olarak genişletir.

Asitlerin temel özellikleri arasında mavı turnusol kağıdını kırmızıya çevirme, suda çözüldüklerinde pH'ın 7'den küçük olması ve çoğu durumda koroziv olmaları sayılır. Kuvvetli asitler suyla neredeyse tamamen iyonlaşırken, zayıf asitler sadece kısmen iyonlaşır. Monoprotik asitler bir proton verirken, poliprotik asitler iki veya daha fazla proton sağlar. Organik asitler (örneğin asetik asit) ile inorganik asitler (örneğin hidroklorik, sülfürik ve nitrik asit) bu sınıflandırmada yer alır.

Kullanım alanları arasında kimyasal üretim, metal işleme, enerji ve temizleme işlemleri ile laboratuvar çalışmalarında titrasyonlar bulunur. Biyolojik sistemlerde de pH dengesinin korunması ve bazı biyomoleküllerin yapısal değişimi asitlerin rolünü gösterir; mide asidi gibi örnekler günlük yaşantıdaki etkisini gösterir. Güvenlik olarak asitler çoğu durumda korozivdir ve cilt, göz ve solunum yollarına zarar verebilir; çalışmalarda uygun koruyucu ekipman ve sızdırmazlık önemlidir.