Tilvísanir

Tilvísanir eru kerfi til að tilgreina heimildir sem notaðar eru í texta. Þær veita lesandanum upplýsingar um upprunu hugmynda og staðfesta innihald, auk þess að gera lesandanum kleift að finna og lesa upprunalegu heimildirnar. Tilvísanir stuðla að réttindum höfundar og hjálpa til við að forðast hugmyndalega affötu eða ásökun um eignarspyrnu.

Tilvísanir hafa tvo grundvallarhluta: innsettar tilvísanir í textanum og fulla heimildaskrá í lok verksins. Innsettar tilvísanir gefa lesanda stuttar upplýsingar (oftast höfundur, ár og stundum síða) sem sýna hvaðan hugmyndin kemur. Heimildaskráin veitir nákvæmar upplýsingar um hverja heimild með fullu bibliografísku sniði, svo sem höfund, titill, útgefanda, útgáfuár, og staðsetningu (og fyrir rafrænar heimildir einnig URL eða DOI).

Algengar gerðir stytta tilvísana og heimildaskrár eru notaðar samkvæmt viðurkenndum sniðreglum. Helstu stílar eru APA, MLA og Chicago, og mörg háskólasvið eða stofnanir hafa sín eigin leiðbeiningar fyrir íslenskra nemendur. Rafrænar heimildir fela oft í sér URL eða DOI og hydrað dagsetningu þegar við á, til að tryggja endurheimt.

Til að hámarka nákvæmni og heiðarleika í ritgerð er gott að halda skrá yfir allar heimildir á meðan unnið er, nota stöðugar reglur í tillit til stíls, vera samkvæmur í öll tilvik og nýta tilvísanastjórnunartól til að auðvelda gerð og uppfærslu heimilda. Tilvísanir eru grunnstoð gagnrýndrar lestrar og fræða um röksemdir og rannsóknir.