teoretycznometodologiczny

Teoretycznometodologiczny to przymiotnik odnoszący się do podejścia badawczego, które łączy sferę teoretyczną z problematyką metodologiczną. W pracach naukowych określa sposób, w jaki teorie i pojęcia formułowane są i testowane w świetle wybranych metod badawczych, a także w jaki sposób zastosowane metody umożliwiają rozwijanie teorii.

Termin ten znajduje zastosowanie w naukach społecznych, humanistycznych i naukach o kulturze, gdzie celem jest spójne powiązanie założeń teoretycznych z decyzjami dotyczącymi doboru metod, narzędzi zbierania danych, sposobu analizy i interpretacji wyników. Często pojawia się w kontekście badań jakościowych, badań eksploracyjnych oraz programów badawczych, które kładą nacisk na generowanie teorii w procesie analitycznym.

Charakterystyczne cechy podejścia teoretycznometodologicznego to reflexyjność (świadomość założeń teoretycznych i metodologicznych), koordynacja między teorią a praktyką badawczą oraz iteracyjne cykle formułowania hipotez, zbierania danych i analizy, które prowadzą do modyfikacji teorii. W praktyce oznacza to jawne uzasadnianie wyboru metod i ich ograniczeń oraz dążenie do spójności między przyjmowaną perspektywą a sposobem prowadzenia badań.

Różnicę między teoretycznometodologicznym a innymi podejściami stanowi połączenie roli teorii z decyzjami metodologicznymi w jednym, zintegrowanym projekcie badawczym. Termin bywa także stosowany w odniesieniu do poglądów, w których teoria i metoda są nierozerwalnie powiązane.