përsëritjen

Përsëritjen (përsëritje) është një term që i referohet aktit të ripërsëritjes së një elementi në gjuhë, letërsi dhe art. Emri vjen nga folja përsëris, që do të thotë të bësh të njëjtin veprim përsëri. Në gjuhësi, përsëritja shfaqet kur një fjalë, frazë, tingull ose ide ripërsëritet në mënyrë të vazhdueshme. Në retorikë dhe shkrim, ajo shërben për të theksuar një mesazh, për të krijuar ritëm dhe për të rritur kujtesën e lexuesit ose dëgjuesit.

Forma të njohura të përsëritjes përfshijnë ana-fora (anafora) dhe epifora. Anafora është përsëritja e një shprehjeje në fillimet e vargjeve ose të pjesëve të një teksti; epifora është përsëritja në fund të vargjeve ose frazave. Reduklimi (reduplikimi) mund të shfaqet si ripërsëritja e një pjese të fjales ose të një fjale të tërë në një kontekst të caktuar.

Në aplikimet e saj, përsëritja mund të forcojë kuptimin, të rrisë ritmin dhe të funksionojë si mjet memorizimi. Por tepria e përsëritjes mund të bëhet mekanike ose të ngatërojë kuptimin. Përsëritja shërben si një mjet estetik dhe stilistik në gjuhë, letërsi dhe muzikë, duke kontribuar në ndjesinë e përjetimit dhe të kujtesës.