këshilloj

Këshilloj është një folje në gjuhën shqipe që do të thotë të japësh këshillë ose të këshillosh dikë për një veprim të caktuar. Përdoret për të ofruar udhëzime, sugjerime ose orientim për veprime të ardhshme, zgjedhje ose mënyra të veprimit.

Forma kryesore të kohës së tashme është unë këshilloj. Gjërat e tjera të kohëve të shkuar dhe të ardhshme formohen me rrokun këshill- dhe trajtat tipike të foljeve shqipe: ti këshillon, ai/ajo këshillon, ne këshillojmë, ju këshilloni, ata këshillojnë. Koha e shkuar e thjeshtë përtersinë është këshillova (unë këshilla/vën këshillova), ai/ajo këshilloi; pjesë e tretë e foljes përdoret si folje e bërë: këshilluar. E ardhmja zakonisht shprehet me do të këshilloj ose do të këshillojmë. Forma subjektive prezente është të këshillojë, të këshillojmë, të këshilloni, të këshillojnë. Imperativi për njëjësin është këshillo, ndërsa për shumësin këshilloni.

Përdorimi tipik përfshin një objekt njeriu ose një nënndarje të gjendjes: “Unë të këshilloj të lexosh këtë libër.” apo “Ai këshilloi klientin për mënyrën më të mirë.” Gjatë përdorimit me një bashkëfolës ose të ngritur në mënyrë formale, mund të shoqërohet me një gjuhë të tillë si “të këshillojë” (subjektiv) ose “do të këshilloj” (e ardhmja).

Këshill dhe këshillë janë fjalë të lidhura. Këshill do të thotë një këshillim ose një këshillë e përgjithshme, ndërsa këshillë (me ë) është një këshillë e veçantë, një sugjerim i vetëm. Në disa kontekste, këshill mund të vlejë si “council” (këshilli i qytetit), ndërsa këshillë rrjedh nga koncepti i këshillimit dhe udhëzimit.