eignaréttindi

Eignaréttindi eru réttindi eiganda til eignar sem gera honum kleift að hafa, nota, verja og ráðstafa eigninni. Eignin getur verið fasteign eða lausafé. Eignaréttindin eru oft talin samansafn réttinda sem fylgir eigninni og veita eiganda mikla stjórn á henni, þó með þeim takmörkunum sem leiða af lögum og samningum.

Helstu þættir eignaréttinda eru heimild til að eiga og halda eign, heimild til að nota hana og takmarka aðgang annarra, og heimild til að ráðstafa henni með sölu, veðsetningu eða leigu. Eignir geta verið fasteignir eða lausafé. Fasteignir eru eignir sem tengjast landi og byggingum og eru oft skráðar í fasteignaskrá eða sambærilegu kerfi. Lausafé eru aðrar eignir sem ekki falla undir fasteignir.

Uppruni eignaréttinda getur verið með samningi, kaupum, gjöf eða erfð, eða með öðrum lagalegum hætti. Til sönnunar eignarréttar er almennt leitað í viðkomandi skrá eða með því að afhenda afsal eða annan sönnunargögnum.

Takmarkanir: Eignaréttindi eru ekki ótvíræð; þau lúta lagalegum takmörkunum sem varða eignarhald, notkun og ráðstöfun. Dæmi eru byggingarreglur, umhverfisreglur, skattar og samningar við aðra eigendur, auk veðréttinda og servitúta sem veita aðgangs- eða notkunarrétt annarra.