dreifingarkeðjunni

Dreifingarkeðjan er kerfi sem samræmir framleiðslu, flutning og söluaðgerðir til að koma vörum frá framleiðendum til neytenda. Hún inniheldur mörga aðila og stig, allt frá framleiðendum og heildsölum til smásala og flutningsfyrirtækja, auk birgðastjórnunar og upplýsingaferla. Helstu markmið kerfisins eru að auka aðgengi að vöru, hámarka þjónustustig og lækka heildarkostnað.

Helstu hlutir dreifingarkeðjunnar eru framleiðendur, dreifingaraðilar (heildsalar og aðrir milliliðir), smásalar og þjónustuaðilar sem taka þátt í flutningi, geymslu og pöntunargjörð. Aðilar geta starfað beint til viðskiptavina (beint dreifingarkerfi) eða með milliliðum sem annast dreifingu áfram (óbeint dreifingarkerfi). Val á dreifingarkorti—hvers konar aðgengi og hvaða aðilum er treyst með tilliti til geografs, vöruflokka og markaða—skiptir miklu máli.

Flæði í kerfinu nær framleiðslu- og fjármálaflæði, vöru- og upplýsingaflæði auk þjónustuflæðis. Flutningur, geymsla og vinnsla pöntana eru lykilþættir. Tæknin styður með ERP- og SCM-leitakerfi, gagnagrunna og gagnabörðum sem hjálpa til við birgðastjórnun, eftirfylgni og eftirspurnarskyggni.

Skipulag dreifingarkeðjunnar byggist á markmiðum eins og þéttni þjónustu, geógraphískri útbreiðslu og áhættu- og kostnaðarskiptingu. Algengir dreifingarmáttarflokkar eru alhliða dreifing (intensív), valkvætt (selectív) og einfaldað/einka dreifing (einkan). Helstu áskoranir eru samkeppniseftirlit, samstaða milli aðila og ásækjandi kostnaður, en góð stjórn og mælingar hjálpa til við að hátta kerfinu. Algengar mælingar eru fyllingarhlutfall, þjónustustig, tími fyrir pöntun og heildarkostnaður per þjónusta.