zwavelhoudende

Zwavelhoudende is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat aangeeft dat een stof zwavel bevat. Het wordt toegepast in wetenschappelijke contexten om aan te geven dat zwavelatomen in de moleculen aanwezig zijn.

Zwavelhoudende verbindingen omvatten onder meer thiolen (mercaptanen) met een -SH-groep, thioethers, disulfiden (R–S–S–R'), en geoxideerde vormen zoals sulfoxiden (R–S(=O)–R') en sulfonen (R–SO2–R'). Ook inorganische zwavelverbindingen zoals sulfiden (S2−) en sulfaten (SO4^2−) vallen onder de noemer wanneer hun zwavelhoudend karakter relevant is.

In de biochemie zijn zwavelhoudende moleculen onder meer de aminozuren cysteïne en methionine; disulfidebruggen tussen cysteïne-resten versterken eiwitten. Zwavel is ook aanwezig in diverse co-enzymen en vitaminen en speelt een rol in metabole processen zoals ademhaling en enzymactiviteit.

Milieu- en energiesectoren houden rekening met zwavelhoudende brandstoffen, zoals olie en kolen, omdat verbranding zwaveloxiden produceert die bijdragen aan zure regen. Desulfurisatie en strenge emissienormen zijn beleidstools om de impact te beperken.

Waterstofsulfide (H2S) en sommige andere zwavelverbindingen kunnen giftig of irriterend zijn. In laboratoria en industrie gelden veiligheidsmaatregelen bij hantering en detectie van zwavelverbindingen.