wortelstekken

Wortelstekken zijn een vermeerderingsmethode waarbij korte stukken wortel van een plant worden gebruikt om nieuwe planten te laten groeien. Deze techniek is vooral geschikt voor soorten die wortelstekken goed willen ontwikkelen of voor planten die moeilijk via stengelstekken wortelen. Wortelstekken kunnen afkomstig zijn van gezonde moederplanten en leveren vaak klonen op die dezelfde eigenschappen hebben als de moederplant.

Bij de selectie en voorbereiding worden gezonde, stevige wortelreeksen gekozen. De wortelstekken worden met een schoon, scherp mes in stukken gesneden, meestal met een lengte van enkele centimeters tot ongeveer een decimeter, afhankelijk van de soort en de wortelstructuur. Het is gebruikelijk om deze stukken in rustperiode te nemen, vaak in de late herfst of vroege lente, en ze direct te planten of tijdelijk op te slaan op een koele, vochtige plek.

De plantplaats en het substraat dienen goed doorlatend te zijn. Wortelstekken worden in een zanderige of humusrijke menging geplant, met een kopje ondergronds en een klein gedeelte net boven de substraatlijn. Vaak wordt een lichte behandeling met rooting hormone aanbevolen om de uitgroei van wortels te stimuleren. De stekken blijven vochtig, maar niet nat, en bevinden zich op een plek met voldoende licht maar zonder direct felle zon. In de eerste weken ontwikkelen zich wortels, waarna de jonge scheutjes zichtbaar worden.

Na enige tijd, meestal enkele maanden, kunnen de nieuw gevormde planten worden uitgetrokken en op grotere afstand uitgeplant. Voordelen van wortelstekken zijn kostenbesparing en het kunnen vermeerderen van soorten die moeilijk wortelen via stengelstekken; nadelen zijn de lange termijn en variabele succespercentages, afhankelijk van soort en omstandigheden. Wortelstekken vormen daarmee een nuttige optie binnen gematigde vermeerderingspraktijken.