Home

worteldichtheid

Worteldichtheid, ook wel lexicale dichtheid genoemd, is een maat in de linguïstiek die aangeeft welk deel van een tekst uit inhoudswoorden bestaat. Meestal wordt dit berekend als de procentuele verhouding van inhoudswoorden (zoals zelfstandige naamwoorden, inhoudswerkwoorden, bijvoeglijke en bijwoordelijke woorden) tot het totale aantal woorden in de tekst. Functiewoorden (lidwoorden, voornaamwoorden, voorzetsels, voegwoorden en sommige hulpwerkwoorden) dragen minder semantische inhoud en worden meestal niet meegerekend als inhoudswoorden.

Berekenen gebeurt door de tekst te tokeniseren en met part-of-speech tagging te classificeren welke woorden inhoudswoorden

Toepassingen: worteldichtheid geeft een maat voor de informatiedichtheid en complexiteit van een tekst. Een hogere dichtheid

Beperkingen en nuances: de grens tussen inhouds- en functiewoorden varieert per taal en parsingmethode. Morfologische rijkdom

zijn.
Vervolgens
tel
je
inhoudswoorden
op
en
deel
je
door
het
totale
aantal
woorden,
maal
honderd.
komt
vaak
voor
in
formele,
vakgerichte
of
academische
teksten,
terwijl
conversatie
en
instructieve
teksten
doorgaans
een
lagere
dichtheid
tonen.
Het
wordt
gebruikt
bij
tekstvergelijking,
stilometrie,
leesbaarheidsanalyses
en
schrijfgidsen,
en
kan
helpen
bij
stilistische
analyses
of
automatische
classificatie
van
genres.
en
afleidingspatronen
beïnvloeden
de
telling,
zodat
worteldichtheid
niet
op
zichzelf
alle
aspecten
van
stijl
of
leesbaarheid
vastlegt.
Het
is
daarom
vaak
nuttig
om
worteldichtheid
in
combinatie
met
andere
maten
zoals
type-token
verhouding
en
leesbaarheidsindices
te
gebruiken.