woelmuizen

Woelmuizen zijn een groep kleine tot middelgrote knaagdieren die behoort tot de onderfamilie Arvicolinae en in veel gematigde gebieden van Europa en Azië voorkomt. In het Nederlands worden ze vaak aangeduid als voles. Ze onderscheiden zich van andere muizen door hun relatief korte staart, een stevig lichaam en korte oren. De vacht varieert van bruin tot grijs, afhankelijk van soort en seizoen.

Fysieke kenmerken variëren per soort, maar woelmuizen hebben meestal een gedrongen bouw, korte staart en relatief korte poten. Hun snijtanden groeien voortdurend en zij groeien beetvaste voeren. Hun grootte strekt zich uit van enkele tientallen millimeter tot ruim een decimeter, afhankelijk van de soort.

Hoofdgebieden waar woelmuizen voorkomen zijn graslanden, weilanden, randen van akkers, moerassen en bosranden. Ze bouwen vaak ondergrondse of halfondergrondse gangenstelsels en laten zichtbare loopbanen door het gras achter. Ze geven de voorkeur aan vochtige, ongestoorde gras- en kruidenvegetatie en kunnen overvloedig aanwezig zijn in geschikte habitats.

Voeding is hoofdzakelijk herbivoor: gras, bladeren, schors en zaden vormen de kern van de voeding, met incidentele opname van wortels en knollen. Ze zijn vaak actief tijdens schemering en nacht, maar kunnen ook overdag waargenomen worden in rustige omgevingen.

Voortplanting kan snel verlopen in gunstige omstandigheden. Een worp bevat meestal meerdere jongen; het aantal eindigt doorgaans tussen vier en tien. In milde periodes kunnen woelmuizen meerdere worpen per jaar hebben, wat tot hoge populatiedruk kan leiden.

Ecologisch spelen woelmuizen een cruciale rol als prooi voor veel roofdieren, waaronder vogels van prey, uilen en kleine roofdieren. Ze kunnen ook de structuur van graslanden beïnvloeden door gangen en loopbanen die de vegetatie verdelen. Over het algemeen worden ze als relatief wijdverspreid en niet bedreigd beschouwd, hoewel lokale populaties door habitatverlies en landbouwpraktijken kunnen fluctueren.