waterkracht
Waterkracht is energie die wordt opgewekt uit de kracht, hoogteverschil of stroming van water. Het doel is het omzetten van potentieel- of kinetische energie van water in mechanische energie en vervolgens in elektrische energie. Historisch begon men met watermolens die graan maalden of hout sneed. Vanaf de 19e eeuw werd waterkracht grootschalig ingezet voor elektriciteitsopwekking, met vroege mijlpalen zoals de eerste commerciële hydro-elektrische centrale in de jaren 1880–1890. Vandaag de dag vormen waterkrachtcentrales een belangrijke bron van hernieuwbare elektriciteit in veel landen en leveren ze vaak stabiel baseload- of piekvermogen.
Werking: in een waterkrachtinstallatie wordt water uit een reservoir of rivier geleid via een buis (penstock)
Typen: reservoirhydro met dam en opslag, run-of-river-installaties zonder grote opslag, en pumped-storagecentrales die overtollige elektriciteit opslaan
Milieu en maatschappij: waterkracht heeft relatief lage operationele CO2-uitstoot en lange levensduur, maar kan ecosystemen beïnvloeden,
---