waterdampdruk

Waterdampdruk is de druk die waterdamp uitoefent in een mengsel van gassen, zoals lucht. Het is de partiële druk van waterdamp en geeft aan hoeveel watermoleculen als damp aanwezig zijn bij een bepaalde temperatuur. De gebruikelijke eenheid is de pascal (Pa) of kilopascal (kPa).

Bij een gegeven temperatuur kan waterdamp een verzadigde dampdruk bereiken, psat(T). Als de lucht verzadigd is, equals de waterdampdruk aan psat. Is de lucht droger, dan is de werkelijke dampdruk p_v lager dan psat; afkoeling tot onder psat veroorzaakt condensatie en vorming van dauw of mist. De verzadigde dampdruk neemt aanzienlijk toe met temperatuur, volgens eiwitachtige trajecten beschreven door onder meer de Clausius–Clapeyron-relatie of de Antoine-vergelijking.

Relatieve vochtigheid geeft aan hoe verzadigd de lucht is: RH = p_v / p_sat(T) × 100%. Een hoge waterdampdruk bij een bepaalde temperatuur betekent vaak een hogere relatieve vochtigheid, wat kan leiden tot condensatie bij afkoeling tot het dauwpunt. Het dauwpunt is de temperatuur waarbij waterdamp in de lucht verzadigd raakt en condenseert.

Toepassingen en metingen: waterdampdruk is cruciaal in meteorologie, klimaatbeheersing en HVAC-systemen, in droogprocessen en bij koken of productie waarbij vochtigheidscontrole vereist is. Metingen worden gedaan met hygrometers, dauwpunt-sensoren en capaciteits- of resonantiesensoren die p_v bij nauwkeurige temperaturen bepalen.