voorwielen

Voorwielen zijn de wielen aan de voorkant van een voertuig. Zij spelen een sleutelrol bij de besturing: via het stuur veranderen ze de richting van de auto. In veel moderne auto’s worden de voorwielen ook aangedreven (voorwielaandrijving, FWD), waardoor motor en transmissie dichter bij de voorkant blijven en de ruimte en het gewicht beter verdeeld worden. Bij andere aandrijvingsopstellingen worden de voorwielen uitsluitend gestuurd, terwijl de aandrijving bij de achterwielen ligt (achterwielaandrijving) of bij alle vier de wielen (vierwielaandrijving, AWD).

Een voorwiel bestaat uit een velg met band, een ophanging en een remsysteem. De ophanging bepaalt hoe het wiel reageert op hobbels en bochten; veelgebruikte types zijn MacPherson-ophanging en dubbele wishbone. Het remsysteem kan schijf- of trommelremmen omvatten; bij de meeste personenauto’s zitten de remmen op zowel de voorwielen en leveren zij een groot deel van de remkracht.

Stuurgeometrie en uitlijning spelen een belangrijke rol voor het gedrag van de voorwielen. Toein/toeo is de uitlijning langs de voor-achteras, camber de hoek van het wiel ten opzichte van de vertical, en caster de scheve as waarop het stuurmechanisme draait. Een correcte uitlijning vergroot grip, stabiliteit en vermindert bandenslijtage.

Voordelen van voorwielaandrijving zijn onder meer betere tractie bij nat wegdek, efficiënte packaging en lagere productie- en onderhoudskosten. Nadelen kunnen onderstuur bij grenssituaties en torque steer zijn, vooral bij hoge acceleratie en krachtige motoren.

Historisch gezien verschenen voorwielaangedreven modellen in de eerste helft van de twintigste eeuw en wonnen later aan populariteit in veel lichte en middelgrote auto’s. Onderhoudelijk is regelmatige controle van bandenspanning, profiel, uitlijning en de ophanging van belang voor optimale prestaties en veiligheid.