voedingsetikettering

Voedingsetikettering is de informatie op verpakking van levensmiddelen die consumenten inzicht geeft in de samenstelling en voedingswaarde van een product. Het doel is transparantie en het mogelijk maken van verantwoorde aankoopkeuzes. Naast de voedingswaarde draait het ook om ingrediënten en overige verplichte gegevens zoals houdbaarheidsdatum en bewaarcondities.

In de Europese Unie is de voedingsinformatie geregeld door Verordening (EU) nr. 1169/2011. Deze wet verplicht doorgaans een nutrition declaration en een ingrediëntenlijst, plus andere verplichte gegevens zoals de naam van het product, netto-inhoud, houdbaarheids- of gebruiksdatum en de naam en het adres van de fabrikant of leverancier. In de voedingswaardedeclaratie staan energie (in kJ en kcal) en de hoeveelheden van vet (waarvan verzadigd), koolhydraten (waarvan suikers), eiwit en zout. De informatie moet meestal per 100 gram of per 100 milliliter worden getoond en kan optioneel ook per portie worden weergegeven. Allergenen moeten in de ingrediëntenlijst duidelijk worden gemarkeerd, zodat consumenten met allergieën of intoleranties direct kunnen zien wat wel of niet is enthalten.

Naast deze verplichte gegevens is ook de oorsprong van het product in sommige gevallen vereist of relevant, en moeten bewaar- of bereidinginstructies aanwezig zijn. Voor sommige kleine verpakkingen of specifieke producten kunnen afwijkende regels gelden, maar de consument moet altijd toegang hebben tot de benodigde voedingsinformatie.

Front-of-pack labels zoals Nutri-Score of het Keyhole-symbool komen voor in meerdere lidstaten als vrijwillige aanduiding van de voedingskwaliteit; deze zijn niet in alle EU-landen verplicht. Toezicht op naleving gebeurt door nationale autoriteiten, met mogelijke handhavingsmaatregelen bij niet-naleving.