vochtvreters

Vochtvreters zijn hulpmiddelen die vocht uit de lucht verwijderen of de vochtigheid beperken. De term wordt gebruikt voor zowel passieve vochtvreters (desiccants) als voor elektrische ontvochtigers die vocht condenseren en afvoeren. Ze dienen onder meer om condensatie, schimmelvorming en schade aan opgeslagen goederen of constructies te voorkomen.

Passieve vochtvreters bestaan uit hygroscopische materialen die watermoleculen uit de omgevende lucht aantrekken. Voorbeelden zijn silicagel, montmorilloniet en calciumchloride. Ze worden vaak ingezet in kasten, dozen, archieven, opslagruimtes en bij elektronische componenten of medicijnen. Deze vochtvreters verbruiken geen elektriciteit en hebben weinig onderhoud, maar hun capaciteit is beperkt en ze moeten periodiek worden vervangen of geregenereerd (waarbij sommige soorten kunnen worden teruggewonnen door verwarming).

Elektrische ontvochtigers verwijderen vocht uit de lucht via een afkoel- en condenseringsproces. Ze pakken vocht uit kamers of ruimtes, slaan het op in een reservoir of voeren het af via een afvoer. Dit type vochtvreter is vooral geschikt voor ruimtes met hoger vochtigheidsniveau, zoals woonkamers, kelders of wasruimtes. Ze verbruiken elektriciteit en kunnen geluid maken; onderhoud omvat periodieke reiniging en lekcontrole.

Voordelen en overwegingen: passieve vochtvreters zijn goedkoop en stil maar hebben beperkte capaciteit en zijn afhankelijk van omgevingstemperatuur en vochtbron. Elektrische ontvochtigers bieden grotere capaciteit en controle over de luchtvochtigheid, vereisen echter stroomvoorziening en regelmatig onderhoud. Toepassingen variëren van huishoudelijk gebruik tot professionele opslag en archivering.