verzekeringsmaatschappij

Een verzekeringsmaatschappij is een financiële instelling die risico's van klanten afdekt door middel van verzekeringspolissen. Het basisprincipe is risicodeling: premies van vele polishouders vormen een fonds waaruit schade-uitkeringen worden gedaan. Verzekeraars verdienen inkomsten met premies en beleggingen, en zorgen voor operationele kosten en reserves zodat toekomstige claims kunnen worden betaald.

Zij bieden producten aan zoals levensverzekeringen, autoverzekeringen, woning- en inboedelverzekeringen, aansprakelijkheidsverzekeringen en zorgverzekeringen waar van toepassing. Onderwriting en premiebepaling bepalen welke risico's wel of niet worden verzekerd en tegen welke premies, vaak gebaseerd op statistische analyses en risicoprofielen. Verzekeraars dragen ook risico's over via herverzekeringen om grote claims te spreiden.

In het bedrijfsmodel wordt verkocht via tussenpersonen zoals verzekeringsmakelaars of agenten, of direct aan consumenten. Claimsafhandeling en klantenservice vormen kernactiviteiten. Beleggingsbeleid van premies beïnvloedt winstgevendheid en solvabiliteit, omdat opbrengsten uit beleggingen kunnen bijdragen aan buffers voor toekomstige verplichtingen.

Regulering speelt een cruciale rol: in de Europese Unie gelden normen zoals Solvency II, die vereisten opleggen aan kapitaal, governance en rapportage. In landen als Nederland worden toezicht en consumentenbescherming doorgaans verzorgd door toezichthouders zoals De Nederlandsche Bank (DNB) en, voor marktgedrag, de Autoriteit Financiële Markten (AFM).