vervoersmodaliteit

Vervoersmodaliteit is een verzamelbegrip voor de verschillende manieren waarop mensen en goederen verplaatst kunnen worden. Het verwijst naar een specifieke transportwijze, zoals weg-, rail-, water-, luchtvervoer of actieve mobiliteit (lopen en fietsen), die elk eigen infrastructuur, voertuigen en dienstregelingen vereist. In de transportkunde en logistiek wordt vaak zowel naar de modaliteit zelf als naar de combinatie ervan gekeken, bijvoorbeeld via intermodaal of multimodaal vervoer.

Wegvervoer omvat auto’s, vrachtwagens en het openbaar vervoer op straatniveau zoals bussen en trams. Railvervoer omvat treinen, metro’s en goederentreinen. Luchtvervoer omvat vliegtuigen voor passagiers en cargo. Watervervoer omvat maritiem verkeer en binnenvaart, met name voor lange afstanden en zware ladingen. Actieve mobiliteit omvat wandelen en fietsen, die vooral geschikt is voor korte afstanden en geen emissies opleveren.

Intermodaal en multimodaal vervoer verwijst naar het afstemmen en combineren van modaliteiten, bijvoorbeeld reizigers die met de trein reizen en op een eindpunt overstappen op tram of bus, of goederen die via een haven en een trein naar de eindbestemming gaan. De modal split (of modal share) geeft aan welk deel van het verkeer of de goederenvervoer door elke modaliteit wordt verzorgd.

Beleidsmakers richten zich op veiligheid, bereikbaarheid, efficiëntie en duurzaamheid. Beleidsdoelen zoals emissiereductie, congestiebeperking en stedelijke leefbaarheid stimuleren vaker openbaar vervoer, fietsen en wandelen, en bevorderen intermodaal transport en logistieke verschuiving naar schonere modaliteiten.

De analyse van vervoersmodaliteiten gebeurt aan de hand van indicatoren als modal share, reizigerskilometers, ton-kilometers en de CO2-emissies per modaliteit.