vertaalgeheugens

Vertaalgeheugens zijn databases die in computerondersteunde vertaling (CAT) worden gebruikt om eerder vertaalde zinnen en hun vertalingen op te slaan. Ze maken hergebruik mogelijk, bevorderen consistentie en kunnen de efficiëntie bij meertalige projecten aanzienlijk verhogen.

Werking en kenmerken: elk bronsegment wordt gekoppeld aan een doeldeel en opgeslagen samen met metadata zoals onderwerp, domein, klant en datum. Vertaaltools zoeken bij nieuw werk naar exacte matches (100% overeenkomst) en naar fuzzy matches met gedeeltelijke overeenkomsten; hogere fuzzy-scores leveren suggesties op die vertalers kunnen accepteren of aanpassen. Nieuwe vertalingen worden na controle aan het geheugen toegevoegd, zodat het geheugen blijft groeien. De TMX-standaard (Translation Memory eXchange) maakt uitwisseling van geheugenbestanden tussen verschillende CAT-tools mogelijk.

Geschiedenis en toepassingen: vertaalle geheugens ontstonden in de jaren 1990 als onderdeel van computerondersteunde vertaling. Ze zijn sindsdien geïntegreerd in veel CAT-tools en worden toegepast in lokalisatie, technische documentatie, software en marketingredactie, waar consistente terminologie belangrijk is.

Voordelen en beheersing: verta alegeheugens verhogen productiviteit, waarborgen terminologische consistentie en kunnen kosten besparen door hergebruik van eerder vertaalde content. Nadelen zijn onder meer verouderde of slecht beheerde segmenten die vertekend blijven als het geheugen niet regelmatig wordt opgeschoond. Overreliance op eerdere vertalingen kan de creativiteit beperken; daarom zijn regelmatige kwaliteitscontrole en goed terminologiemanagement essentieel.