verpakkingstermijn

Verpakkingstermijn is een term die in de Nederlandse verpakkings- en logistieke sector wordt gebruikt om de geldigheidsduur of de periode waarin een verpakking of verpakkingsmateriaal geschikt blijft voor gebruik bij opslag, transport en verkoop van een product aan te geven. De termijn kan slaan op de integriteit van het materiaal (bijvoorbeeld kunststof, folie, lijm of afsluitingen) en op de compatibiliteit tussen verpakking en inhoud.

De verpakkingstermijn wordt vastgesteld aan de hand van testen en specificaties die rekening houden met producteigenschappen, opslagcondities (temperatuur, vocht, licht), migratie van stoffen en wettelijke vereisten. Fabrikanten communiceren doorgaans een maximale termijn in technische datasheets of op het etiket. Het is belangrijk om deze termijn niet te verwarren met de houdbaarheidsdatum van het product zelf. Een verpakking kan nog binnen zijn verpakkingstermijn zijn terwijl het product reeds een houdbaarheidsdatum heeft, of andersom.

In praktijksituaties speelt de verpakkingstermijn een rol bij inkoop, voorraadbeheer en productieplanning. Afnemers willen vertrouwen op voldoende tijd voor verwerking, opslag en gebruik, waardoor partijen met korte verpakkingstermijnen soms sneller moeten worden vervangen. Bij verpakkingen voor voedsel of medicijnen kunnen gereguleerde normen extra streng zijn en vereisen leveranciers certificering en traceerbaarheid.

Zie ook: houdbaarheidsdatum, verpakkingsmaterialen, logistiek, kwaliteitsbeheer, regelgeving.