verkeerssimulatie

Verkeerssimulatie is het gebruik van wiskundige modellen en computeralgoritmes om het gedrag van voertuigen en reizigers in een wegennet na te bootsen. Het doel is inzicht te krijgen in de prestaties van een infrastructuur onder verschillende verkeerssituaties en beleidsmaatregelen, zoals verdelingspatronen, verkeerssignalering en incidentmanagement. Door het simuleren van flows en interacties kunnen ontwerpkeuzes worden geëvalueerd zonder reële verstoringen.

Er zijn drie hoofdbenaderingen: microsimulatie, macrosimulatie en mesosimulatie. Microsimulatie modelleert individuele voertuigen met rijgedragregels en interacties, vaak op netwerkniveau; dit maakt gedetailleerde analyse van snelheid, vertraging en ketens mogelijk. Macrosimulatie werkt met aggregated verkeersstroom en capaciteit; geschikt voor grotere netwerken en lange-termijnplanning. Mesosimulatie combineert elementen van beide. Veelgebruikte modellen in microsimulatie zijn car-following en rijstrookwisselregels; parametrisaties zoals IDM, Gipps, Wiedemann.

Verkeerssimulaties bouwen op verkeersdata: tellingen, reistijden, snelheidsprofielen, OD-matrices en soms GPS- of smartphonedata. Calibratie past modelparameters aan zodat simulatieuitkomsten overeenkomen met waargenomen data; validatie vergelijkt vervolgens met onafhankelijke dataset. Betrouwbaarheid hangt af van datakwaliteit, schaal en modellering van onzekerheid.

Populaire software (open en commercieel) omvat VISSIM, Aimsun, SUMO, MATSim en andere. Ze bieden grafische configuratie, netwerken en uitvoer, plus integratie met GIS en traffic-managementsystemen.

Verkeerssimulatie ondersteunt stedelijke planning, ontwerp van wegen, optimalisatie van verkeerslichten, incidentmanagement en evaluatie van autonome voertuigen. Uitdagingen zijn datakwaliteit, modeltransformatie en calibratiekosten, en het omgaan met onzekerheid en real-time vereisten.