veldobservatie

Veldobservatie is het systematisch verzamelen van gegevens over verschijnselen zoals ze zich in hun natuurlijke omgeving voordoen, zonder kunstmatige manipulatie. Het wordt toegepast in onder andere de sociologie, antropologie, ecologie en taalkunde.

Methoden omvatten directe observatie, notuleren, en het gebruik van gestandaardiseerde registraties zoals checklists of veldformulieren. Observatoren kunnen participerend (gedeelde activiteiten met de onderzochte groep) of non-participerend werken, en kunnen tijds- of gebeurtenisgebaseerde steekproeven toepassen. Het vastleggen van context, keuzes en omstandigheden is essentieel, evenals waar mogelijk triangulatie met aanvullende bronnen.

Toepassingen: beschrijven van sociaal gedrag in natuurlijke settings, etnografisch onderzoek, monitoring van ecosystemen, en kwalitatieve evaluaties. Veldobservatie kan leiden tot rijke, ecologisch geldige gegevens, maar is vaak tijdrovend en vatbaar voor bias.

Voordelen en beperkingen: grote ecologische validiteit en diepte van begrip, maar beperkte generaliseerbaarheid en grotere kans op reactiviteit (gedrag verandert door observatie). Andere uitdagingen zijn interviewer-/observatorbias, ethische overwegingen en veiligheid tijdens langdurig veldwerk.

Zie ook: veldwerk, etnografie, participerende observatie, kwalitatieve onderzoeksmethoden.