veiligheidsvoorraden

Veiligheidsvoorraad, vaak aangeduid als buffervoorraad, is de extra hoeveelheid voorraad die een organisatie aanhoudt boven de verwachte vraag. Het doel is om stockouts te voorkomen door onzekerheden in vraag en leveringsbetrouwbaarheid het hoofd te bieden.

Redenen om veiligheidsvoorraad aan te houden zijn onder meer variaties in de vraag, onzekere levertijden van leveranciers, verstoringen in de toeleveringsketen en seizoenspieken. Het helpt productieprocessen en leveringen aan klanten continu te houden, zelfs bij onverwachte veranderingen.

Berekening en beheer: veiligheidsvoorraad wordt doorgaans bepaald op basis van de variatie in vraag tijdens de levertijd en het gewenste serviceniveau. Een gangbare benadering is veiligheidsvoorraad = z × σDL, waarbij σDL de standaarddeviatie van de vraag gedurende de levertijd is en z het aantal standaarddeviaties is gekoppeld aan het gewenste serviceniveau. De bestelpunt (reorder point) is dan gelijk aan de verwachte vraag tijdens de levertijd plus de veiligheidsvoorraad. In situaties met constante vraag kan een eenvoudigere methode worden gehanteerd, zoals het aanhouden van een minimumvoorraad die is gebaseerd op historisch verbruik en leveringsprestaties.

Voordelen en nadelen: veiligheidsvoorraad vergroot de beschikbaarheid en verlaagt de kans op productieonderbrekingen en leveringsfouten; echter bindt het kapitaal, verhoogt het opslag- en rotatierisico en kan veroudering of verspilling veroorzaken als de vraag afneemt. Het vereist nauwkeurige data, regelmatige evaluatie en afstemming op de bedrijfsstrategie en leveranciersprestaties.

Praktische overwegingen: gebruik een regelmatige revisiecyclus, segmentatie op basis van ABC-analyse, en hou rekening met seizoenality, productlevenscyclus en risico’s in de toelevering. Digitalisering en voorspellende analyses kunnen helpen bij het bepalen van optimale veiligheidsvoorraden en het automatisch aanpassen aan veranderingen in vraag en leveringsbetrouwbaarheid.