vechten

Vechten is een Nederlands werkwoord dat letterlijk betekent een gevecht leveren. Het verwijst naar handelen waarbij iemand tegen een tegenstander strijd levert, maar wordt ook in figuurlijke zin gebruikt om te spreken over een persoonlijke of maatschappelijke strijd, bijvoorbeeld tegen ziekte, armoede of onrecht. In sport- en vechtsportcontexten beschrijft vechten vaak de fysieke confrontatie tussen deelnemers, maar het woord komt ook voor in historische of literaire teksten over oorlog en conflicten.

Vervoeging en vormen: in de tegenwoordige tijd is het ik vecht, jij vecht, hij vecht; wij vechten; jullie vechten; zij vechten. De verleden tijd is vocht (enkelvoud) of vochten (meervoud). Het voltooid deelwoord is gevochten. Het hulpwerkwoord in de voltooide tijd is hebben: bijvoorbeeld "de soldaten hebben gevochten". De gebiedende wijs is vecht (je), vecht (u), vecht (jullie).

Herkomst en verwantschappen: vechten is van Germaanse oorsprong en verwant aan het Engelse fight en het Duitse kämpfen. De precieze etymologie gaat terug tot een Proto-Germaanse stam die strijd en confrontatie aanduidt. Het woord heeft in veel talen een vergelijkbare betekenis en vorm.

Afgeleide termen en gebruik: het zelfstandig naamwoord gevecht verwijst naar de gebeurtenis van vechten, en gevechten is het meervoud. Vechter is iemand die vecht; vechtkunst en vechtsport verwijzen naar disciplines waarin men vechttechnieken leert en beoefent. Vasthoudendheid in de strijd kan zowel letterlijk als figuurlijk worden uitgedrukt, bijvoorbeeld vechten tegen ongelijkheid of tegen een chronische ziekte.

---