Home

uiteenliepen

Uiteenliepen is een Nederlands werkwoord dat doorgaans niet als één woord wordt geschreven in standaardtaal. Het verwijst naar het feit dat iets uiteenvalt of uit elkaar drijft, zowel letterlijk als figuurlijk. In de meeste gevallen gaat het om de samenstelling uit elkaar lopen, een separabel werkwoord met de betekenis ‘uiteen gaan, scheiden, divergeren’.

Etymologie en orthografie: Het is opgebouwd uit uit (naar buiten), elkaar (elkaar) en lopen (gaan). De combinatie

Gebruik: Uiteenliepen wordt gebruikt bij zowel fysieke als figuurlijke scheiding. Voorbeelden zijn een groep die in

Synoniemen en verwante uitdrukkingen: uit elkaar lopen, uiteenlopen, uit elkaar gaan. Verwante concepten zijn scheiden, drijven

Zie ook: uit elkaar lopen; uiteenlopen; uit elkaar gaan.

duidt
op
beweging
weg
van
elkaar.
In
modern
standaardnederlands
wordt
de
infinitief
meestal
als
twee
woorden
geschreven:
uit
elkaar
lopen.
De
enkelvoudige
spelling
als
één
woord
komt
vooral
voor
in
oudere
of
dialectale
teksten
en
is
in
hedendaags
taalgebruik
zeldzaam.
kleinere
groepen
uiteenloopt
of
een
gesprek
waarbij
meningsverschillen
leiden
tot
afstand
tussen
mensen.
De
verleden
tijd
van
de
uit
elkaar-lopende
constructie
wordt
gewoonlijk
gevormd
met
liep
of
liepen:
de
meningen
liepen
uit
elkaar;
de
coalitie
liep
uit
elkaar.
uit
elkaar,
divergeren.